Αδαλβέρτος

I

(Adalbert).Όνομα δύο κληρικών.

1. Επίσκοπος Πράγας, άγιος της Καθολικής Εκκλησίας (937-997). Η μνήμη του γιορτάζεται στις 23 Απριλίου. Το 982 ανέλαβε την επισκοπή Πράγας και επιδόθηκε, δίχως επιτυχία, στον προσηλυτισμό των Βοημών. Δύο φορές εγκατέλειψε απογοητευμένος την επισκοπή του και κατέφυγε στη Ρώμη. Αργότερα πήγε στις χώρες της Βαλτικής, όπου ανέπτυξε εξαιρετική αποστολική δράση ανάμεσα στους Πολωνούς και τους Πρώσους. Για τη δραστηριότητά του αυτή αποκλήθηκε Απόστολος των Πρώσων. Σύμφωνα με κάποια παράδοση βάφτισε τον Στέφανο, κατόπιν βασιλιά της Ουγγαρίας και άγιο. Δολοφονήθηκε από κάποιον παγανιστική ιερέα κοντά στο Φισχάουζεν. Τα λείψανά του αγοράστηκαν από τον βασιλιά των Πολωνών Βολέσλαο Α’ και κατατέθηκαν στον καθεδρικό ναό του Γκνιέζνο, όπου βρίσκονται έως σήμερα.

2. Αρχιεπίσκοπος Αμβούργου και Βρέμης (περ. 1000-1072). Το 1053 διορίστηκε από τον πάπα Λέοντα Θ’ έξαρχος των χωρών της βόρειας Ευρώπης, όπου ανέπτυξε, ιδίως ως αρχιεπίσκοπος Δανίας, Νορβηγίας και Σουηδίας, εξαιρετική αποστολική δράση. Οι επεμβάσεις του όμως στην πολιτική και κυρίως ο σφετερισμός της εξουσίας του Ερρίκου Δ’ τον έφεραν σε σύγκρουση με τους Γερμανούς πρίγκιπες, με αποτέλεσμα το 1066 να απομακρυνθεί από την αυτοκρατορική αυλή, στην οποία ωστόσο επανήλθε το 1069.

II

(Αdalbert). Όνομα Ευρωπαίων βασιλιάδων και πριγκίπων.

1. Βασιλιάς της Ιταλίας (10ος αι.). Συμβασίλευσε με τον πατέρα του Βερεγγάριο B’. Μετά την εισβολή του Γερμανού αυτοκράτορα Όθωνα Α’ στην Ιταλία, ο Α. κατέφυγε στην Κωνσταντινούπολη, απ’ όπου συνέχισε να αντιπολιτεύεται τον Όθωνα, ως σύμμαχος του βυζαντινού αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά (963-969).

2. Νεότερος αδελφός του βασιλιά της Ελλάδας Όθωνα, γιος του βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου Α’ (1828 – 1875). Το 1856 νυμφεύτηκε την ινφάντιδα της Ισπανίας Αμαλία. O Α. φερόταν ως διάδοχος του ελληνικού θρόνου, με την ιδιότητα μάλιστα αυτή πήρε μέρος το 1858 στις εορτές της εικοσιπενταετηρίδας του Όθωνα.

3. Α. Ερρίκος-Γουλιέλμος. Πρώσος πρίγκιπας (1811 – 1873), γιος του Φρειδερίκου Γουλιέλμου Καρόλου και εξάδελφος του αυτοκράτορα Γουλιέλμου του Α’. Διακρίθηκε ως οργανωτής και ναύαρχος (1843, αρχιναύαρχος 1861) του πρωσικού στόλου.